Litclub.ge

ლახტი
ლახტილახტილახტუნა,
ლახტს თამაშობს დათუნა.
დაიჯაბნა ციყვუნამ,
ახტუნა და ახტუნა.
აუწითლა ლოყები,
აუჭრელა გვერდები,
ძლივსღა დადისწუწუნებს:
-ეხციყუნავვბერდები!
შენ კისულ არ ვიცოდი,
რა მარჯვე ხარრა მალი!
კარგიგეყო თამაში,
დამიბრუნე ქამარი.
-რაორაორას ბრძანებ?
ხომ მოგიგეძამიკო!
ეს ქამარი ჩემია,
სახლში უნდა წავიღო!-
დათუნია ატირდა,
ცრემლი მოსდის ღვარღვარით:
-შინ როგორღა წავიდე,
ჩამვარდება შარვალი.