Litclub.ge

ობოლი ქართველი
ყველა მოკვდება, რაცა ჩანს, 
უკვდავი უხილავია, 
რასაც კი თვალი იხილავს, 
სუყველა წასავალია! 
სიცოცხლე ტყვეობა არის, 
ესე ქვეყანაც - გალია, 
დარაჯად გვიდგა სუყველას 
თითონ სიკვდილის თვალია! 
ვერვინ გაიგო ჯერეთა 
გამჩენი ვინ უფალია 
და ვინ ბატონობს სამყაროს 
ანუ რომელი ძალია!.. 
ჰაერი მიუწვდომელი, 
არა აქვს ბოლო, თავია, 
ჩვენი ქვეყანაც ჰაერში 
მიჰქრის - პატარა ნავია! 
ისეც ჩავქრებით სწრაფადა, 
რად გვინდა თოფი, ხმალია? 
უნდა ძმურადა ვცხოვრობდეთ 
გრიქულ, ივანე, ალია! 
კეთილი საქმე ვაკეთოთ, 
ქვეყანა შესაბრალია, 
ზავი, მშვიდობა, ერთობა, 
იეთიმ, თქვი, ვისი ვალია?!
 
1916 წელი.