Litclub.ge

ნიკალ
ნიკალ!... ჰა, ნიკალ!... - შემოგძახეს აქეთ-იქედან: 
მარტო რად სვამო?... 
და ცა-თვალებს ვერ ახამხამებ; 
ტიკჭორის ჭინკა ძეწკვს გახარბებს - 
ბოლო ჭიქიდან 
და ჭიქიანად ტყდება ეს ღამე! 
ღიპღიპელები შუბლში ჯამებს იჯახუნებენ!... 
შავ მუშამბიდან მეეზოვე შემოგბღცერს ცოცხით; 
ცა შეგიწამლავს შაბიამნით და... 
ღმერთიმც გიცოცხლოს! 
მაინც...რა ბადით იჭერ ამდენ 
ცოცხალს და ფერებს... 
არ სჯობდა: ბედი დაგეჭირა - 
თუნდაც ლიფსიტა?! 
რა მუზის ჩაი აიჩემე, ვინ დაიჯერებს, 
რომ გულს იჯერებ ცივი ჩაის სმითა. 
იმ სამოვარის ამ 
თვალებმშრალებს რა გაეგებათ, 
-ჩაილულიო... 
და დუქნისკენ გაჩქარდებიან! 
...........................