შენ ისე ღრმა ხარ, ქართულო ცაო,

შენ ისე ღრმა ხარ...

სამკვიდრო შენს ქვეშ მტრად შემოსულმა

ვერავინ ნახა:

ვერცა ოსმალომ, ვერცა მონღოლმა

და ვერცა სპარსმა...

შენი დიდების მომღერალია

ოშკი და ზარზმა,

ბებერი ტაო...

შენ ისე ღრმა ხარ, ისე ფაქიზი,

ქართულო ცაო...