Litclub.ge

არშემდგარი დიალოგი, კუნზულძე
თქვენ მგონი ახსენეთ, მონმარტი,
დონ-მარტინ!
ასე უადგილოდ და ასე უბრალოდ.
(თქვენ ხართ, წარმოშობით აზიატი)
რა თქვენი ბრალი არის, რომ მარტის
დაგყვათ უხეირო ხასიათი,
არ გიყვართ ყველასთან საუბარი.

ვეწევით. ლიმონის ბაღთან ვზივართ.
თქვენ გაქვთ შესაშური ფანტაზია,
ამიტომ თავიდანვე გაფასებდით.
ვერთობით თავბრუდამხვევ ნაფაზებით,
არ გიყვართ არც მხატვრობა, არც მუსიკა
გიყვართ უნამუნო. (ფანჯრის რაფაზე კი
ქოთნით პატარა კაქტუსი დგას).

თქვენ უკვე შეეშვით გალაქტიკებს,
მიწაზე დაეშვით. ჭარხლის და ბოლოკის 
მოყვანა დაიწყეთ. 
და ეს არც ეპილოგია და არც პროლოგი.
ზოგჯერ უცნაურად მაკვირდებით
ეს ძველი, ცნობილი ასტროლოგი.

ვზივართ და ქარმა ოკეანის.
უსასრულობიდან დაგვიბერა,
ისევ შეარხია ლიმონები.
თქვენი თუთიყუში "მარიბელა"
კენკავს, მაგრამ ვეღარ იმეორებს
სიტყვებს. და ჩიჩახვი ებერება
როგორც თქვენ, დონ-მარტინ-ებერელა.