არა, არა გაქვს ამ ქვეყნის

აღარც სესხი და არც ვალი,

სამყაროს სიდიდეს იტევს,

შენი პატარა მარცვალი.

არსობის პური გქვია და

ხორცი _ ჯვარცმული მაცხვარის,

შენში ცის მწველი შუქი კრთის,

არც მზე გაკლია, არც ცვარი.

მიწას აღვიძებ, მრავალი _

სიცოცხლე გამონაცვალი,

უფლის კალოზე ნალეწი

და ხელისგულზე დამწვარი.