ბეღვა’ის ჩამოშლილ კალთა’ზე,

ჩაობ-ჩაჯანგებულ ყათარზე,

ხიდ-ყავრე ჩამომპალ სახლ-კარზე

დარდზე თავისზეად ცხვათაზე

სულთქმევდ, ცრემლს იგუბებდ კალთა’ზე.