Litclub.ge

*** "გული უცნაურ სევდით ამევსო"
გული უცნაურ სევდით ამევსო, _
მზე მოეფერა მთებზე ქარაფებს
და მე მივხვდი, რომ დღეს უალერსოდ
აზრი არა აქვს ქვეყნად არაფერს.
თუმცა ღრუბლები ჩამსაფრებიან,
მაინც ვნეტარებ აქ რომ მეგულვი,
ძარღვები შენი ტრფობით თვრებიან
და ღელვას გული აბორგებული.
რა სასწაული ისმის ჰანგები, _
ათასი ჩიტი ციდან გიგალობს,
სადაც შენ მეტყვი, მე იქ დავდგები,
თუნდაც კლდე იყოს სალი, პიტალო.
ვიღაცა უკრავს ფორტეპიანოს,
მზე საოცარი შუქით ანათებს
და რომ არავინ იეჭვიანოს,
პეპლების ფრთებზე მოგწერ ბარათებს.
და თუ ფიქრობ, რომ მხოლოდ ჟინია,
ჩავიფერფლები ჩუმად მაშინ მე...
სიკვდილის ისე არ მეშინია,
შენი დაკარგვა როგორც მაშინებს.
გული უცნაურ სევდით ამევსო, _
მზე მოეფერა მთებზე ქარაფებს
და მე მივხვდი, რომ დღეს უალერსოდ
აზრი არა აქვს ქვეყნად არაფერს.