ჩემი საფარი შენ ხარ კედელი,

მე კი, რა გითხრა, ისიც არ ვიცი...

მე შენი ფიცხი ვარ მუშკეტერი

და არა _ შენი დიასახლისი.

არ მიყვარს სრბოლა _ ქარს მინდობილი

და არც დუელი _ გადადებული,

არ არის ბედი ჩემი დობილი _

ლომის თვეში ვარ დაბადებული.

ემოციები ისე მმართავენ,

როგორც წყნარ ზღვაში ხომალდს _ მესაჭე,

არ იქნებოდა ღმერთი მართალი,

მშვიდი ბუნებით რომ დავესაჯე...

გჭირდები, როგორც ოთახს _ კედელი,

გჭირდები, როგორც გუთანს _ სახნისი,

მე კი ქალი ვარ და მუშკეტერი

და არა _ შენი დიასახლისი..