წარწერა ერთი სამარის ქვისა
რ. მ-ს
ჰეი, შენ, დიდი მომავლის ლანდო,
ლაჟვარდებიდან რომ იყურები,
ეს ჩემი სენი თუ დაგემართოს,
ამაზრზენი და განუკურნელი, _
ეს ჩემი სენი თუ დაგემართოს
და მოიხადო, როგორც სახადი,
ჰეი, შენ, დიდი მომავლის ლანდო,
ერთი თხოვნისთვის ნუ დამძრახავდი:
თუ მეცნიერის გონების ღონემ
უმალ განკურნოს ჭლექით სნეული, _
მაშინ მომნახე და მომიგონე
სამარადისოდ მიწად ქცეული!
1941
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru