ტაბიძე გალაკტიონ
გაზიარება

იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს 

ვარსკვლავების თოვლი ცას შელეკია. 
მესმის რულში,როგორც ყრუ ელეგია, 
მატარებლის დამღალველი ხმაური, 
რაღაც მღვრიე, რაღაც არ-აქაური. 

მე ვიგონებ ატმებზე მთვარის ჩრდილებს, 
იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს! 
ყველაფერი სიზმარივით გათავდა, 
რასაც გული სიყრმით დაიხატავდა. 

მესმის რულში, ერთხელ გაიბზარა რა, 
მატარებლის: რა-რა-რა-რა, რა-რა-რა. 
არა - არას, მე მისმენდი მხოლოდ ჰო-ს, 
მე ვიგონებ ატმებზე მთვარის ჩრდილებს, 

იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს! 
სარკმელიდან - მთების უბეში ნიავს 
არვინ იტყვის: იყავ, ნუ გეშინია! 
იყო ღამე, იყო უდაბნოეთი, 

ოდეს მშვიდი და უცნობი პოეტი 
თვითეულ ჩრდილს შევხაროდი, თითო რტოს, 
და ვიგონებ ატმებზე მთვარის ჩრდილებს, 
იმ ატმებს გაუმარჯოს იმ ატმის ყვავილებს!  

??????