* * * მე თან წავიღებ უცხო მხარეში...
მე თან წავიღებ უცხო მხარეში,
ჯერ ყველასათვის უცხო ფერებით,
ტკივილს, მონახულს სიმწუხარეში,
და სულს, დაღალულს ეფემერებით.
ქვეყნიურ ღელვით ძალადაკარგულს,
ცივი მზეების შუქით მიღვარულს,
უკანასკნელი ბასრი დაჰკარ გულს,
რომ ფეერიულს მივცე სიყვარულს.
შეგხვდები ნისლში - გიცნობ, შორეო,
მე ქაოსებში მოვალ.. დამიცა.
ღიმით მიგვიღებს ცა უმორევო
და იდუმალი დგას დედამიწა.
1920
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru