ტაბიძე გალაკტიონ
გაზიარება

მთებს გახედე! 

მთებს გახედე, რატი!
გაზაფხული მიწას,
როგორც ანდამატი,
სივრცისაკენ იწვევს!

აი, მთაზე დნება
ლანდი ნისლის ტოტის,
კვლავ იღვიძებს ნება:
გაზაფხული მოდის!

აბიბინდი, მდელოვ,
ახმაურდი, კორდო!
დედამიწა მთელი
ყვავილებმა მორთო.

მოჰქრის ქარი მთების
და ბაღების უბეს
აფრქვევს ყვავილების
სურნელოვან ღრუბლებს.

გიყვარს ველად გავლა
და მწვერვალზე ადი:
თავდადებით სწავლაც
მწვერვალია, რატი!

იგიც მერმისს იწვევს
და მზით აკაშკაშებს
თავისუფალ მიწის
თავისუფალ ბავშვებს.

1941

??????