გულეური ვასილ
გაზიარება

ქარი და ღრუბელი 

– რა გატირებს, მითხარი,
პაწაწინა ღრუბელო? 
აცა-ბაცა დადიხარ,
როგორც ცხენი უბელო. 
– მინდოდა, რომ მენახა
ეს ქვეყანა მაღლიდან.
კიდეც ვითამაშებდი,
განა რამე დამღლიდა.

მაგრამ დედა დავკარგე,
ცაზე არსად არ მოჩანს.
სადმე ხომ არ გინახავს,
ასე რატომ ჩამომრჩა?

– განა დედა, შენ თვითონ
დაკარგულხარ, ღრუბელო.
დამაცადე, ახლავე 
ძლიერად დავუბერო.

გაგაქროლებ ლურჯ ცაზე,
ერთად გავშლით იალქნებს,
ქვეყანასაც ნახავ და
დედიკოსაც მიაგნებ!

??????