გაზიარება

ნატურმორტი ვაშლებით

სუსტი სინათლე და ვერცხლის სინი
და მოწითალო სინზე — ვაშლები
და თუკი კართან დამალბობ წვიმით,
ჩამავალ ვაშლის სხივზე გავშრები.

ჭერზე ჭაღივით დავკიდებ სათქმელს,
რომ ვაციმციმო მკერდზე ბისერი,
ან მოვადგები რიჟრაჟზე სარკმელს
ამომავალი ვაშლის სიმღერით.

მაგრამ, ვინ იცის, არა ხარ მარტო,
ნაორთქლარ საწოლს ასწორებ მშვიდად
და ყოველივე უბრალოდ გართობს,
ისიც, რომ წვიმდა,
წვიმდა და
წვიმდა.
და თუ შეშლილის საშველის კალთას
არხევს შიშველი ქალი ვაშლებით,
აშლილი ფრთებით ბრინჯაოს ქალთან
ჩამავალ ვაშლის სხივზე გავშრები.

რა შეედრება ამ ღამის თევას —
დარწეულ ფიქრში ეჭვების ამშლელს,
თუ ვერცხლის სინზე დააწყობს ევა

სამოთხის ბაღში დაკრეფილ ვაშლებს