ალვა

გაშიშვლდა ალვა...
მილოსელივით... ცალი მკლავი გამოაჩინა.
ვდგავარ და ვუმზერ,
შეფუთული ათასი ნაჭრით,
ნაჭრით და იჭვით...
ნამეხარია, მაგრამ მაინც ბედნიერია!..
ძვალს ატანს სუსხი, –

დეკემბერია...